Ons Wandelboekske

Aangezien we redelijk dichtbij Italië zaten, besloten we op zaterdag 3 juni een tocht te gaan doen in Italië naar de Drei Zinnen. Omdat het een lange en pittige tocht zou worden, lieten we deze keer onze hond thuis. We vertrokken rond 06:45 uur vanaf ons vakantie adres en tegen 08:30 uur kwamen we aan bij het plaatsje Moso ( Moos ) waar we de auto parkeerden op de parkeerplaats bij het Dolomieten hotel op ongeveer 1500 meter hoogte. 

Hier begonnen we onze wandeltocht via wandelroute 102 naar de DreiZinnenHütte op ruim 2400 meter hoogte.

Al meteen bij aankomst zagen we de enorme en imponerende rotspartijen van de Dolomieten. We wandelden via route 102 eerst zeer gestaag omhoog naar de Talschlusshütte op 1548 meter hoogte. Hier volgden we de route 102 verder naar boven en al snel begon het pad smaller en een stuk steiler te worden. We klommen via het smalle pad over rotsblokken wat het wandelen er niet makkelijker op maakte. Inmiddels scheen het zonnetje lekker en was het goed vertoeven op die hoogte.

We hadden continue waanzinnig mooi zicht op de enorme rotsen en op de achtergrond hoorden we een klein kabbelend riviertje stromen. Na een kleine 7,5 kilometer en 3 uurtjes klimmen kwamen we aan bij de Dreizinnenhütte en hadden we een geweldig zicht op de 3 enorme rotspunten genaamd Drei Zinnen. Na wat gerust te hebben en vele foto's verder besloten we weer verder te wandelen. We volgden vanaf hier route 101 wat ons wederom via een smal, met rotsen bezaaid pad verder leidde. We daalden eerst een stukje via het smalle pad waarbij we wederom geweldig mooie vergezichten hadden. Daarna liep het smalle pad vlak langs het ravijn redelijk vlak door waarbij we enkele keren door de sneeuw moesten.

Na ongeveer 10 kilometer en op 2400 meter hoogte kregen we weer een redelijk steile klim van zo'n 1000 meter naar het hoogste punt van ruim 2600 meter hoogte. Hier moesten we meerdere keren door smeltende sneeuw klimmen en op de top hadden we aan meerdere kanten waanzinnig mooi uitzicht. Na wat foto's volgden we route 101 verder en langzaam ging het naar beneden. Na zo'n 12 kilometer kwamen we bij een bocht waarna het weer steiler naar beneden ging en waarbij we weer over rotsen en trappetjes moesten klauteren. Vanaf hier volgden we route 101 nog een stukje en een kleine kilometer verder volgden we route 103 verder naar beneden terug naar de parkeerplaats. Ongeveer 5 kilometer lang moesten we klauteren over de rotsblokken en begonnen we het steeds zwaarder te krijgen. Al vanaf de top bij de Drei Zinnen was het zonnetje achter de wolken verdwenen en werd het steeds grijzer.

Na zo'n 17 kilometer na ons vertrek kwamen we beneden aan op het vlakkere pad richting de parkeerplaats en door nog even de laatste 2 kilometer goed door te wandelen kwamen we na 19,26 kilometer en ruim 7,5 uur weer aan bij de auto. En precies op tijd want we zaten nog maar net in de auto of het begon aardig te regenen.

Al met al was het een geweldig mooie wandeling die met regelmaat vrij pittig was maar die ons wel een geweldig mooie en imponerende natuur liet zien.

Een absolute aanrader deze tocht.