Ons Wandelboekske

Op woensdag 5 september reden we weer eens richting Zell am See via de Gerlosspass om daar weer een keer, zoals in 2012, naar de Schmittenhöhe te gaan wandelen. Deze keer namen we onze hond Izzy wel weer mee. We reden vrij vroeg weg met een schitterende blauwe lucht en een heerlijk zonnetje. We reden door de Gerlosspass en ineens hadden we mooi zicht op de Krimml Wasserfall en zagen we in het dal dat het daar helemaal bewolkt was. We stopten even om van het uitzicht te genieten en wat mooie foto's te nemen alvorens we door de wolken/mist verder reden naar Zell am See. We kwamen aan bij het meer en parkeerden in Schüttdorf, aan de rand van het meer onze auto. Hiervandaan zouden we onze tocht gaan beginnen.

We liepen vanaf de parkeerplaats naar het meer en liepen zo'n 400 meter langs het water. Op dat moment was het nog enorm bewolkt en het zag er niet naar uit dat het snel op zou klaren. Na 400 meter staken we links de weg over via een hoge brug en aan het eind liepen we weer linksaf een stukje langs de doorgaande weg. Na een paar honderd meter sloegen we rechtsaf de berg op richting het Mittelstation. Hier ging het via een breed pad al redelijk steil omhoog. We hadden een route via Wikiloc gedownload die we aan het volgen waren. Deze route ging tot het Mittlestation en daar zouden we beslissen of we verder zouden gaan naar de top.

We volgden het pad ruim 1,5 kilometer waarna we achter een boerderij rechtsaf sloegen. Hier kwamen we bij een hek uit met daarachter enkele koeien die al meteen enthousiast op ons en onze hond afgelopen kwamen. Omdat het geen optie was om met de hond langs de koeien te lopen, liepen we terug en vervolgden we onze weg via een asfaltweg langs wat boerderijen. 800 meter verderop kwamen we bij een kruising waar we rechtsaf sloegen en weer 700 meter verderop liepen we ineens in de wolken. Een paar honderd meter verder liepen we ineens boven de wolken en vol in de zon. 

We kwamen bij een klein meertje uit waar we mooi zicht hadden op Zell am See en de Zellersee. We wandelden om het meertje heen en vervolgden onze weg omhoog. Ruim 6 kilometer na ons vertrek kwamen we aan bij het Mittelstation op ruim 1350 meter hoogte. We waren op ongeveer 780 meter hoogte gestart. We besloten hiervandaan verder te wandelen en dan bij het eerste Gasthaus wat te gaan drinken en eten. 

Vanaf het Mittelstation ging het vrij steil omhoog en ruim 2 kilometer verder kwamen we aan bij het Gasthaus Glocknerhaus dat bij een klein meertje lag. Helaas was dit wegens een verbouwing gesloten en van mensen die afdaalden kregen we te horen dat de volgende ook gesloten was. Pas op de top bij de Schmittenhöhe zouden we wat kunnen eten en drinken.

We wandelden weer verder en het pad ging van redelijk steil tot flink steil. Vaak hadden we mooi zicht op Zell am See en het meer. Het zonnetje scheen flink en we merkten dat we toch aardig moe begonnen te worden. Na ruim 11 kilometer klimmen kwamen we aan bij de Schmittenhöhe en na wat foto's namen we plaats op het terras. Na een pauze van zo'n 45 minuten en een lekkere lunch, besloten we via dezelfde kant, maar dan een ander pad, weer af te gaan dalen. 

We daalden ruim 5 kilometer af tot net voorbij het Mittelstation en na een stuk over de skipiste steil naar beneden, sloegen we linksaf richting Zell am See. Hier daalden we via soms smalle paden maar veelal een breed pad ruim 3 kilometer af toen we ruim 19 kilometer na ons vertrek aankwamen in Zell am See. Vanaf hier was het nog een kleine kilometer voor we weer bij het meer aankwamen. We wandelden langs het meer weer terug naar de auto en na bijna 22 kilometer en bijna 8 uur waren we weer bij de auto terug. 

Het was een schitterende maar ook zware tocht, zeer afwisselend met vele mooie uitzichtpunten op Zell am See en de Zellersee. Voor onze hond echter was de wandeling teveel geworden. Ze kampte met aardig wat spierpijn dus besloten we haar de volgende dag weer rust te gunnen om wat bij te komen. Ze wordt wat ouder en merken dat ze de pittige tochten door de bergen wat minder makkelijk aankan.

Maar al met al een prachtige wandeling en absoluut de moeite waard om eens te doen.