Ons Wandelboekske

Op 25 juni 2015 zouden we onze één na laatste wandeling gaan doen. Op Wikiloc had ik een mooie tocht gevonden van zo'n 20km die ons een stukje door Duitsland zou voeren. De tocht begon in het plaatsje Reith ongeveer 30km rijden van ons appartement. Nog voor 9:00 uur vertrokken we naar Reith en ruim een half uur later parkeerden we de auto aan het begin van Reith langs de rivier de Saalach.

Rond 9:45 uur begonnen we aan onze tocht richting de Neue Traunsteinerhütte. De tocht begon op bijna 600 meter hoogte. We liepen de hoofdstraat in van het kleine plaatsje Reith en na 900 meter sloegen we rechtsaf het dorpje in. Een paar honderd meter verder liepen we Reith alweer uit en vervolgde we onze weg rechtdoor een bospad in richting de top de rond de 1700 meter hoogte zou liggen.  Het bospad wisselde af van breed naar smal en weer terug naar smal en voerde langs wat kleine beekjes enorm steil omhoog. Sommige stukken waren bezaaid met boomwortels en door de regen van de afgelopen dagen, was het soms erg glad en lastig begaanbaar. Op sommige plekken tijdens de tocht hadden we een prachtig zicht op de, veelal rotsachtige bergen. Na een flinke klim kwamen we op een punt waar een bordje hing dat we het volgende stuk op eigen risico verder konden lopen en zeker niet stil moesten blijven staan. Ik keek om me heen en omhoog en zag een enorme rotspunt ver boven het pad hangen en begreep meteen dat daar altijd wel een stuk vanaf kon breken. We liepen verder zonder stoppen maar het kosste vanwege de steile klim en vele wortels over het pad aardig wat moeite.

Weer een stuk verder kwamen we langs een prachtig, kloofachtig stuk te wandelen met vele verschillende grote planten. 

Na zo'n 7km na vertrek werd het pad vlakker en zaten we ruim boven de 1600 meter. Hier bleef het pad vlak en smal tot we na ruim 8,5km Duitsland binnen wandelden en een paar honder meter verder de Neue Traunsteiner Hütte bereikten. Bij het restaurant besloten we het terras op te gaan om wat te eten en drinken en bij te komen van de flinke inspanningen. Het terras zat vol met Duitse militairen die de een na de andere grote pul met bier wegwerkten. 

We bleven een klein uurtje op het terras en vervolgden daarna weer onze weg terug richting onze auto. De eerste 1,5km liepen vrij vlak met aan het eind een laatste steile klim naar het hoogste punt van de tocht op 1677 meter hoogte alvorens we de afdaling inzette naar het beginpunt. De afdaling begon rustig maar ging al heel snel over in een heel smal pad vlak langs de afgrond en enorm steil naar beneden. We konden vrij ver kijken hoe het pad liep en van afstand werd ons al meteen duidelijk waarom het pad de Schrecksteig genoemd werd. Bijna 3km lang slingerde het smalle steile pad naar beneden tot we bij een kruising kwamen. Hier sloegen we linksaf terug richting Reith en na een kleine kilometer werd de afdaling een stuk minder steil en ruim 20km na ons vertrek liepen we Reith weer binnen. Na bijna 22km en ruim 7:30 uur waren we weer terug bij de auto.

Dit was tot dan onze langste tocht door het hooggebergte en ook één van de meest intensieve. Wel een hele mooie wandeling die ondanks het steile erg goed te doen is en zeker aan te raden is.