Brennero

Op 21 juni zaten we te kijken op internet waar we die dag zouden gaan wandelen. Aangezien we niet extreem ver van Italië zaten, keken we net over de grens voor leuke plekken. Zo kwamen we uit bij het grensplaatsje Brennero in Italië.

Via de Brennerpas kwamen we Italië binnen en in Brennero parkeerden we onze auto op de Via Stazione. Hier vandaan begon onze eerste wandeling in Italië. Brennero is een leuk klein plaatsje op ongeveer 1000 meter hoogte waar alle straatnamen zowel in het Oostenrijks als in het Italiaans aangegeven staan.

We vertrokken de Pallast Welness en sloegen rechtsaf de Via Posta Vecchia in. We liepen onder de A22 door en na een kleine 800 meter gingen we rechtsaf een smal bospad op. Het pad ging na een stukje over in een bredere weg die ons langs een oude ruïne voerde en door het gehuchtje Novale. We liepen na ongeveer 3,5 km het bos weer in en na een stukje wandelen voerde de markeringen op de bomen ons dwars de berg op. Het ging daar zo enorm steil omhoog dat ik voorop naar boven ging, op een vlak stukje bleef wachten zodat Marie-Louise onze hond los kon laten mijn kant op en vervolgens weer verder. Dit moesten we 3 keer herhalen voor we weer op een normaal wandelpad kwamen. Ondanks dat het maar een paar honderd meter omhoog was, kosste het ons een kleine 20 minuten voor we het normale pad bereikt hadden.

Hier liepen we weer terug richting Brennero en na een kleine kilometer kwam onze volgende uitdaging. Het wandelpad hield ineens op en we stonden voor de keuze of weer helemaal terug wandelen of dwars de berg af naar het wandelpad waar we vandaan kwamen. Aangezien we niet terug wilden, gingen we dwars de berg af, over een stuk weiland heen en we vervolgde onze weg weer terug naar Brennero. Vlak voor we de A22 weer kruisten, liepen we een stukje naar rechts naar een mooie waterval om vervolgens weer naar de parkeerplaats te wandelen.

Ondanks dat het maar een tochtje was van 10 km was het een enerverend en mooi tochtje die continu omhoog en omlaag liep.