Ons Wandelboekske

Zaterdag 06 februari waren we aangekomen in het plaatsje Brandenberg in het Zwarte Woud in Duitsland. Na een korte wandeling van 3 km besloten we de volgende dag een flinke tocht te gaan doen.

We zouden naar de top van de Feldberg wandelen, de hoogste berg van het Zwarte Woud. We vertrokken om 08:45 uur vanuit ons appartement en sloegen rechtsaf naar het eind van de straat. Hier liepen we rechtsaf de Waldstrasse in en na een paar honderd meter linksaf om de doorgaande weg over te steken. Het had 's nachts wat gevroren want de straten waren op sommige plekken spiegelglad.

We staken de weg over en na 100 meter sloegen we rechtsaf richting de Feldberg. Er lag nog wel wat sneeuw maar erg veel was het niet. We volgden dit pad ongeveer 1 km waarna we schuin links de weg overstaken langs een paar huizen verder het wandelpad op. Hier werd de sneeuw al wat dikker en ging het steeds wat steiler omhoog. Na 400 meter kwamen we bij een splitsing en namen we het pad links omhoog. Hier werd het al flink wat steiler en smal en op meerdere stukken flink wat sneeuw. Omdat er al meer mensen gelopen hadden, was de sneeuw vrij platgetrapt en konden we goed doorlopen.

Toen we zo'n 3 km onderweg waren kwamen we bij de volgende splitsing en ook hier gingen we linkaf omhoog de berg op. Hier werd het flink steil op sommige plekken en de sneeuw werd ook wat lastiger begaanbaar. Een kleine 800m verderop kwamen we bij meerdere mooie watervalletjes die er door het besneeuwde landschap nog mooier uitzagen. We volgden het bovenste pad verder richting de Feldberg en een klein stukje verder daalden we af, langs een militair complex naar een parkeerplaats. Hier staken we rechts de weg over om onze tocht te vervolgen.

Vanaf dat punt werd het een flink pak sneeuw waar we doorheen moesten wandelen. We zakten vaak tot ver over onze enkels weg in de sneeuw en aan de sporen te zien was duidelijk dat er erg weinig gelopen was. De natuur echter was adembenemend mooi. Aan weerszijde van het pad waren hoge rostwanden met in het midden een riviertje met meerdere kleine watervalletjes erin. Hier klommen we verder omhoog waarbij me meerdere keren via bruggetjes het riviertje overstaken. Na een kleine kilometer kwamen we uit op de skipiste. Hier konden we niet verder omhoog en het bleek dat we het riviertje nog wat verder omhoog moesten volgen. We besloten langs de andere kant van het riviertje verder omhoog te gaan. Maar eerst moesten we door het riviertje zelf naar de andere kant en de sneeuw was zo dik inmiddels dat we regelmatig tot over onze knieën in de sneeuw zakten. 

Ongeveer 6km na ons vertrek kwamen we weer uit op de skipiste en na 100m staken we deze over. Het pak sneeuw was daar zo dik dat het wandelpad niet meer te zien was. We besloten daarom maar recht omhoog de berg op te gaan waarbij we vele keren tot onze knieën weg zakten. Na zeker 25 minuten waren we eindelijk weer op een pad en met natte schoenen en sokken wandelden we verder naar het dorpje Feldberg. Inmiddels was het al aardig donker geworden maar nog steeds droog. We liepen dan ook verder richting de top van de Feldberg. In het dorpje staken we na 400m de weg over om onder de brug door verder naar de skipistes te wandelen. 

8km na ons vertrek bereikten we de skipistes van de Feldberg en we besloten tot aan de bosrand te wandelen om daarvandaan langs de skipistes omhoog te wandelen naar de top. Het was inmiddels lichtjes gaan sneeuwen toen we aan de laatste klim begonnen. We begonnen de klim op 1315m hoogte en 1,1km verder lag de top op 1495m hoogte. Het was een enorm steile klim langs de skipistes. We waren nog geen 400m aan het klimmen door een dik pak sneeuw toen we in een sneeuwstorm belandden. Vanaf dat moment was het zicht nog geen 25m meer en hadden we de zeer sterke wind volledig tegen. Toch besloten we door te wandelen en ruim 9km na ons vertrek bereikten we helemaal doorweekt de top van de Feldberg.

De bedoeling was om langs de andere kant van de top terug te wandelen naar ons appartement. Het zicht was echter dusdanig slecht dat we totaal niet konden zien waar we heen moesten wandelen en we besloten dan ook langs de skipiste weer af te dalen. Na een paar glijpartijen over de steeds gladder wordende piste kwamen we weer beneden aan en liepen we terug naar het dorpje Feldberg. Hier besloten we langs de skipiste daar af te dalen tot bij het riviertje en daarvandaan weer terug te wandelen. Langs de skipiste was de sneeuw dusdanig los dat we ook hier weer regelmatig helemaal wegzakten en af en toe onderuit gleden. Ongeveer 400 meter nadat we de skipiste betreden hadden, bereikten we het riviertje weer en wandelden we weer terug.

Bijna 7 uur en 18,3km na ons vertrek waren we weer terug. Helemaal doorweekt en enorm moe konden we eindelijk weer wat warm worden. We hadden rekening gehouden met een lastige tocht door het pak sneeuw maar dat het zo heftig zou worden, mede door de flinke sneeuwstorm, hadden we niet verwacht. Ondanks dat was een het schitterende tocht met een aantal stukken schitterende natuur. Een mooi begin van het wandeljaar 2016 en een tocht die we niet snel meer zullen vergeten.