Chalets de Toper

Na donderdag 19 mei een rustdag te hebben genomen, besloten we op vrijdag 20 mei, onze laatste dag van de vakantie een tocht te ondernemen vanuit La Chapelle d'Abondance naar Lac d'Arvouin. Omdat het prachtig weer zou worden, vertrokken we al vrij vroeg richting het plaatsje om 's middags nog lekker van het zonnetje te kunnen genieten op ons terras. Even tegen 09:00 uur parkeerden we onze auto tegenover de snackbar en enkele minuten later begonnen we aan onze tocht.

We wandelden via een asfaltweg omhoog om na een ruime kilometer links een bospad in te lopen. Ondanks het zonnetje was het nog vrij koud. We wandelden over dit bospad gestaag omhoog langs een mooi wild stromend riviertje. We hadden prachtig zicht op de omliggende, imponerende rotsen. Na een paar kilometer moesten we het riviertje oversteken en wandelden we een klein stukje terug om vervolgens linksaf te slaan een breed pad op.

Vanaf hier ging het een stuk steiler omhoog over het met rosten bezaaide wandelpad. Een stuk verder veranderde het brede pad in een smal slingerpad, vrij steil omhoog waarbij we een prachtig uitzicht hadden over de besneeuwde bergtoppen. Een kleine kilometer verderop kwamen we bij een kruising waar we rechtsaf verder omhoog gingen naar de Col de Vernaz op 1854 meter hoogte. Hier werd het pad weer breder en en redelijk steil omhoog.

Na ongeveer 4 kilometer na ons begin kwamen we weer bij een kruising bij Chalets de Toper. Hier hadden we een geweldig mooi zicht op de enorm imponerende rotsen. Hier sloegen we rechtsaf en enorm smal besneeuwd pad in verder naar de top. Echter na een paar honderd meter werd het pad dusdanig smal en spiegelglad dat al na een paar stappen onze wandelschoenen volledig dicht zaten met modder. Hierdoor werd de wandeling één grote glijpartij en doordat het pad nog geen 50cm breed pal langs het ravijn liep, vond ik het te gevaarlijk om door te gaan.

Hierop besloten we dezelfde weg terug te wandelen om bij de kruising bij Chalets de Chevenne linksaf een smal bospad omhoog te wandelen naar een ander punt en daar vandaan weer terug te wandelen naar de parkeerplaats. Echter op de weg terug ging onze hond meerdere keren liggen omdat ze erg vermoeid was door de vele wandelingen van deze vakantie en de inmiddels fel schijnende zon. Hierop besloten we om het smalle steile bospad niet te nemen en dezelfde weg terug naar de parkeerplaats te wandelen.

Na een tocht van zo'n 9 km en ongeveer 3,5 uur wandelen waren we terug bij onze auto en zat de laatste tocht van deze vakantie erop. Ondanks dat we ons doel van deze wandeling niet bereikt hadden, was het een mooie afsluiting van een vakantie met vele bizarre wandelingen waarbij we enorm veel prachtige vergezichten en enorm veel afwisselende natuur hadden.