Ons Wandelboekske

Een dag na onze eerste wandeling liepen we onze mooiste en langste tocht van deze week vakantie. We zouden naar de Feldberg, de hoogste berg van het Zwarte Woud en een groot skigebied, wandelen.

We vertrokken weer vanaf ons appartement en staken de doorgaande weg over. Hier liepen we rechtsaf een smal wandelpad op dat vrij vlak liep. Na 1km kwamen we in het plaatsje Brandenberg zelf waar we linksaf en meteen weer rechtsaf langs een boerderij liepen. Hier wandelden we een stukje over een grasveld waarna we het smalle bospad inliepen. Het smalle pad liep steil omhoog en bracht ons langs meerdere watervalletjes waar we slingerend langs omhoog liepen. Na zo'n 4km kwamen we langs een militair complex waar we via de parkeerplaats de weg overstaken en een smal paadje inliepen verder richting de Feldberg.

Hier begon het mooiste en meest imponerende gedeelte van onze tocht. We kwamen in een soort canyon terecht met aan beide kanten deels begroeide rotswanden. In het midden liep een riviertje met een smal en steil wandelpad ernaast. Dit pad volgden we langs het riviertje omhoog waarbij we het riviertje meerdere keren over moesten steken. De kloof en de natuur eromheen was zo mooi en imponerend dat we ogen tekort kwamen om alles goed in ons op te nemen. De kloof was iets meer dan een kilometer lang en via een klein paadje kwamen we uit op een open stuk bij de Rothauss abfahrt. Hier bleven we even uitrusten om wat te eten en drinken. 

We staken het open stuk over en liepen via een smal en steil pad richting de skipistes van de Herzogenhorn, één van de hoogste bergen. Na een stukje staken we de doorgaande weg over en liepen we de Eberlinweg in richting de Feldberg. Na ruim 8km kwamen we aan bij de skipistes van de Feldberg en langs de skipiste klommen we steil omhoog richting de top. Op ruim 1400 meter hoogte was er een uitkijkpunt waar we een geweldig mooi uitzicht hadden over het Zwarte Woud, de meren in de omgeving en zelfs de hoge toppen van de Zwitserse Alpen. Na ook hier even gerust te hebben, vervolgden we onze weg weer terug naar ons appartement. 

We staken de skipiste over via een smal pad en kwamen uit op de Franz Klarmeyer weg, een bredere weg die we verder naar beneden volgden. Deze weg bleven we ruim 2,5km volgen waarna we links de Todtnauer Hüttenweg insloegen. We wandelden hier enkele kilometers lang naar beneden en vlak voor Brandenberg liepen we weer een smal bergpad in waarlangs we afdaalden tot in Brandenberg. Hier sloegen we rechtsaf om weer via het smalle, vlakke pad terug te wandelen naar ons appartement.

Het was een schitterende tocht van zo'n 18km met vele hoogtepunten. De meerdere watervalletjes, de prachtige kloof en het geweldige uitzicht op de Feldberg maakten het een onvergetelijke ervaring en een absolute must voor elke wandel liefhebber. In februari 2016 gaan we weer terug naar deze regio en hopen we dezelfde tocht in de sneeuw te kunnen bewandelen.