Ons Wandelboekske

Nadat we op dinsdag 16 mei een kort tochtje gedaan hadden langs de oever van Lac de Montriond besloten we op 17 mei weer een langere tocht te gaan doen in Zwitserland.

We reden naar Morgins een paar kilometer verderop en rond 09:30 uur wandelden we vanaf de parkeerplaats een bruggetje over de berg op. Hier sloegen we rechtsaf een breed pad op dat vrij gestaag omhoog ging. De tocht begon op ongeveer 1350 meter hoogte. Dit brede pad bleven we ongeveer 5 kilometer volgen en bood ons met regelmaat mooi uitzicht op de bergen aan de overkant. Na een paar kilometer kwamen we steeds vaker in de sneeuw te lopen en nadat we 5 km afgelegd hadden, kwamen we op een open stuk uit. We zaten op dat moment op ongeveer 1700 meter hoogte. 

Bij dit open stuk sloegen we linksaf verder de berg op richting Col des Porte du Soleil en Col de Pointe de l'Au. Al snel ging het veel steiler omhoog en veranderden de stukken met sneeuw in één grote sneeuwvlakte waar we doorheen moesten. Doordat de sneeuw vrij hard was, was het lopen erop redelijk te doen. Vanaf deze sneeuwvlakte hadden we wel prachtig zicht op de omliggende, besneeuwde bergen. 

Na ruim 2 kilometer bereikten we de top van Col des Portes du Soleil op ongeveer 1950 meter hoogte. Hier hadden we een geweldig uitzicht en bleven dan ook even rusten en genieten. Op dit punt konden we kiezen om af te dalen richting Morgins of om de laatste 250 meter te klimmen naar de top van de Col de Pointe de l'Au. De wandelkaart die we bij hadden gaf aan dat we vanaf die top via een geleidelijk dalend panoramisch pad terug konden richting Morgins. En omdat we al zover waren gekomen besloten we helemaal naar de top te gaan.

De redelijk steile klim naar de top liep via een smal pad langs paaltjes omhoog en bood ons een prachtig zicht op de valei en de besneeuwde rotsen aan de overkant. Na 1300 meter klimmen langs de paaltjes bereikten we de top van de Col de Pointe de l'Au op 2200 meter hoogte. Hier hadden we een geweldig uitzicht van 360 graden. We wilden hier wat langer rusten omdat de klim, mede door de dikke sneeuw vrij pittig was. Echter zagen we aan andere kant flinke mist opkomen waardoor we besloten vrij snel door te gaan om niet in de mist over een smal pad met aan beide kanten ravijn te hoeven lopen.

Omdat het laatste stuk naar de top via de paaltjes liep, dachten we ook via de paaltjes verder te moeten lopen en af te dalen naar Morgins. We liepen zo'n 500 meter langs de paaltjes toen bleek dat dit geen wandelpad was en we eigenlijk niet verder konden. We liepen een kleine 200 meter terug waar andere paaltjes naar beneden liepen en waar we dachten een wandelpad te zien. Hier besloten we langs naar beneden te gaan en moesten we enorm steil af dalen om weer wat vlakker af te kunnen dalen.

Na ruim 800 meter langs de paaltjes te hebben gedaald, kwamen we erachter dat ook dit geen wandelpad was en stonden we eigenlijk vast. Hierop besloten we toch maar zigzaggend door de bossen en de dikke, gladde pakken sneeuw af te dalen om zodoende weer bij het pad uit te kunnen komen waarlangs we omhoog gegaan waren. Na meerdere keren op een ravijn te zijn gestuit waardoor we weer een andere kant op moesten om af te dalen en na meerdere keren onderuit te zijn gegleden bereikten we na zo'n 800 meter weer het wandelpad waar we langs omhoog gegaan waren. Mede dankzij Wikiloc waarmee we onze routes opnemen, konden we zien welke richting we uit moesten om dit pad te bereiken.

Eenmaal aangekomen bij het oorspronkelijke pad sloegen we rechtsaf om weer af te dalen naar Morgins. Na ruim 1500 meter kwamen we bij een kruising waar we via een smal, steil pad af konden dalen naar een riviertje dat beneden liep. Op de heenweg hadden we gezien dat er een pad langs het riviertje liep en we besloten dan ook via dit smalle, steile pad af te dalen richting het riviertje. Na een afdaling van ruim 500 meter kwameen we bij het riviertje uit en liepen we langs dit wild stromend riviertje verder terug richting Morgins. Het pad slingerde via vele bruggetjes langs en over het riviertje en bood ons een prachtig stuk natuur om langs te wandelen. Langs het riviertje waren vele overdekte picknick plaaten gemaakt waar je uit kon rusten en kon genieten van de prachtige natuur. 

Ruim 3 km volgden we dit pad langs de rivier en na ruim 15,5 km en ruim 6,5 uur kwamen we weer terug bij het begin van onze tocht.

Achteraf gezien bleek dat we bij de Col des Portes du Soleil de verharde weg naar beneden hadden moeten volgen om via de skipistes weer bij de auto uit te komen. Op de wandelkaart die we bij hadden stond dit echter niet goed aangegeven. Mede hierdoor en mede door onze eigenwijsheid was de afdaling vanaf Col de Pointe de l'Au een hachelijke onderneming geworden die absoluut af te raden is. Verder was het een prachtige tocht die geweldig uitzicht bood en die mede door de schitterende natuur en de prachtige wandeling langs de rivier toch meer dan de moeite waard was.