Ons Wandelboekske

Op woensdag 7 juni beloofde het een mooie dag te worden dus besloten we deze keer naar het plaatsje Mallnitz te rijden om daar te gaan wandelen naar de Lonzaköpfl. Omdat het een lange tocht zou worden, vertrokken we al rond 8 uur. Rond 8:45 uur parkeerden we onze auto in Mallnitz bij het zwembad en enkele minuten later vertrokken we.

We wandelden rechtsom het natuurcentrum BIOS en vervolgden onze weg linksaf over een grasveld. Hier liep het allemaal nog vrij vlak.

Na 1 km kwamen we bij een smal bospad uit waar we inliepen richting de Lonzaköpfl. Hier ging het al meteen heel steil omhoog. We zaten toen op een hoogte van 1279 m. Het pad leidde ons over boomwortels en rotsstukken en door de vele regen van de dag ervoor was het goed opletten met de gladheid. Op dat moment scheen er af en toe nog een lekker zonnetje.

Na ruim 3 km kwamen wij bij de Häuseralm aan waarbij we even vanaf het uitkijk platform genoten van het uitzicht. Na wat foto's vervolgden we onze weg verder omhoog en al snel kwamen we op open terrein uit. Hier zagen we wat gemzen lopen en met wat geluk en flink inzoomen deze op de foto kunnen krijgen.

Het bleef maar steil omhoog gaan en eindelijk na 4 km flink klimmen, kwamen we aan bij het kruis op de top van de Lonzaköpfl op 2370 m hoogte. We hadden een klim achter de rug van ruim 27% gemiddeld omhoog. Inmiddels was het flink aan het betrekken en kwamen we in de wolken te lopen. Na wat foto's en wat rust besloten we ook al snel weer af te gaan dalen richting Himmelbauer om daarvandaan weer terug te gaan richting Mallnitz. We liepen over de bergkam gestaag naar beneden veelal door de wolken. Het pad was hier zeer slecht aangegeven en doordat het zicht erg slecht was doordat we door de wolken liepen, ging het vrij moeizaam.

Na ruim 7 km kwamen we weer in het bos terecht en sloegen we bij een kruising rechtsaf richting Himmelbauer. We moesten af en toe over hekjes klimmen en met de hond was dat niet altijd even makkelijk. Na ruim 11 km kwamen wij Oberwolligen, een aantal vakantie woningen vermoed ik, waar we na veel wikken en wegen vlak langs de koeien moesten lopen. Ook dit was niet prettig vanwege onze hond die niets van koeien moet hebben. Inmiddels was het begonnen te regenen en het wandelen werd er hierdoor niet makkelijker op.

Na ruim 13 km bereikten we het Gasthaus  Himmelbauer en vanaf hier volgden we de Alpa Adia Trail verder terug naar Mallnitz. Hier ging het ook weer regelmatig over dikke boomwortels en rotsstukken die door de regen flink glad waren. We daalden gestaag verder af richting Mallnitz en bij Lassach moesten we nog even een korte maar steile klim doen die na ruim 16 km toch best zwaar was. 

Na 20 km liepen we eindelijk Mallnitz weer binnen en na een kort bezoekje aan de Billa, kwamen we na ruim 22 km en ruim 9 uur weer aan bij de auto. 

Het was een hele pittige tocht voor ons, mede door de enorm wisselende weersomstandigheden, het feit dat we de hond bij hadden en de enorm steile klimmen. Maar het was zeker de moeite waard en wederom een tocht om niet meer te vergeten. Helaas stonden we op de top veelal in de wolken waardoor we weinig zicht hadden op de omgeving en het dal. Bij mooi, helder weer zeker een aanrader om te doen.